icon-close

Na samém konci

J.H. Krchovský

illustratie: lees in nederlands
icon-close

Helemaal aan het eind

Helemaal aan het eind
van een pikdonkere gang
in een tunnel onder de stad
waar ik nooit eerder was
voorbij een lange rij
stukgeslagen lampen
en geslingerd tussen tochtvlaag
en koortsrilling
(op de tast en in den blinde)
stuitte ik op een muur
van beton en scherven
- op een diepe en versteende
afdruk van mijn gezicht...
aan het andere eind
hoorde ik met nagalm
een verre jammerklacht
en ik stelde vast
dat ik hier niet was
maar achter een muur
dat ik geen afgietsel was
maar vorm
dat ik niet binnen stond
maar buiten
- ik was een ingemetselde
versteende voetstap
een diepe afdruk van mezelf.

Vertaling Kees Mercks

icon-close

Listen to this poem in Czech.
Voiced by: Zdeněk Heřt

illustratie: ik heb een verhaal bij dit gedicht
icon-close

Share your story

Does this poem hold a special place in your heart? For example, do you remember when you first read the poem? Or did you come across it someplace unexpected? Let us know at muurgedichten@taalmuseum.nl! We would love to add your story to our website.

illustratie: gedicht in leiden
icon-close

J.H. Krchovský in Leiden

Dit gedicht is in 1995 aangebracht op de Ververstraat 10 in Leiden. Het was het 35e muurgedicht dat door Stichting TEGEN-BEELD werd gerealiseerd. In 2004 is dit muurgedicht helaas overgeschilderd.

Note: unfortunately, this poem is no longer on the wall, though may be restored in the future.

illustratie: lees dit gedicht in het engels
icon-close

Na samém konci

Na samém konci
temne chodby
v tunelu pod mestem
kde jsem nikdy nebyl
za dlouhou radou vytlucenych
svetel
zmitan pruvanem
a zimnici
potme a poslepu
narazil jsem na zed
z betonu a ze strepu
- na hluboky a ztvrdly
otisk sve tvare.
na opacnem konci
zaslechl jsem s ozvenou
vzdaleny narek
a ja zjistil
ze nejsem tady
ale za stenou
ze nejsem odlitkem
ale formou
ze nejsem uvnitr
ale vne
- jsem zazdenou
zatvrdlou slapotou
hlubokym otiskem me.

illustratie: lees dit gedicht in het engels
icon-close

At the far end...

At the far end
of a pitch dark corridor
in a tunnel under the town
where I'd never been before
past a long row
of smashed-in lamps
and slung between draughty gusts
and fevered shiverings
(groping my way and blinded)
I struck against a wall
of concrete and shards
- against a deep and petrified
impression of my face...
at the other end
I heard the booming warl
of a distant lament
and concluded
I was not here
but standing behind a wall
that I was no plaster-cast
but a form
that I was not standing inside
but outside
- I was a bricked-in
petrified footstep
a deep impression of myself.

Translation: James Brockway